Abraham Lincoln: Vampire Hunter

Abraham Lincoln: Vampire Hunter (2012) is een onzin film. Soms komen daar hele leuke films uit voort, maar dit is helaas een dom stuk bagger, wat faalt in de belangrijkste dingen die een entertainende actiefilm zou moeten doen. Een staak er door, zou ik zeggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na als negenjarige te hebben gezien hoe zijn moeder door een vampier wordt vermoord, raakt Abraham Lincoln geobsedeerd door wraak. Wanneer een poging hiertoe als jongvolwasssene mislukt, gaat hij in de leer bij Henry, die hem bijbrengt hoe hij vampiers kan doden. President by day, hunter by night, zoals de poster lichtelijk op de zaken vooruitloopt.

Ik had van tevoren mijn 'historicusknop' uitgezet na het zien van de trailer, en dat was maar goed ook aangezien Abraham Lincoln: Vampire Hunter een flink gedeelte van de Amerikaanse geschiedenis herschrijft. Daarbij nemen ze het niet zo nauw met werkelijkheid en andere onhandige feiten en dat zie je ook in de rest van de film terug. Bijvoorbeeld in een 'Magic Lanternshow' (denk aan dia's) met scherpe foto's (in de film eind jaren 20 van de negentiende eeuw) terwijl de daguerrotypie nog niet eens uitgevonden is. Dat zal de meeste kijkers waarschijnlijk worst wezen maar de film maakt ernstigere fouten.

 

De karakters blijven leeg en worden nooit echt menselijk, het heeft me geen moment uitgemaakt wat er met hen gebeurde en wanneer er iets dramatisch voorvalt kijk je daar dus vrij onaangedaan naar. De 3D en het camerawerk helpen helaas niet bij het scheppen van een enigszins geloofwaardige wereld. Timur Bekmambetov (Night Watch, Wanted) heeft een nogal nadrukkelijke visuele stijl en in combinatie met 3D, green-screen en een sprookjesachtige belichting waan je je als kijker in een andere tijd en in een andere wereld. Het is dan ook jammer dat deze vrijwel nergens ècht aanvoelt, waarmee voorkomen wordt dat je als kijker echt in de wereld van de film beland. Dit is een bewuste keus, maar als ik tijdens een scène wordt afgeleid omdat de muur en de deurpost achter het karakter niet echt lijken, dan gaat er toch iets mis.

Wel moet worden gezegd dat het een dappere keus is om een onbekende acteur te casten als hoofdrolspeler in een film van 70.000.000 dollar. Benjamin Walker is niet slecht, maar ook nergens memorabel. Hetzelfde kan gezegd worden voor de rest van de cast. Acteurs als Alan Tudyk, Rufus Sewell en Anthony Mackie zijn leuk om naar te kijken maar kunnen weinig uitrichten met het banale materiaal wat ze hier krijgen aangereikt.

Wat verhaal betreft lijkt Abraham Lincoln: Vampire Hunter niet precies te weten wat voor film het is. Er lijkt een poging gedaan te zijn om onderwerpen als racisme, de strijd voor gelijkheid, de burgeroorlog en het Gettysburg Address dat Amerikaanse schoolkinderen zolang in hun hoofd hebben moeten stampen in het verhaal van deze actiefilm te verweven. Dit leidt bijvoorbeeld tot zotte voice-overs en cross-cutting van het Gettysburg Address met een slag tegen vampieren tussen north and south en het lijkt af en toe wel alsof de schrijvers niet meer goed wisten wat ze nou wel en niet moeten laten zien van die historie. Ik zat in ieder geval niet te wachten op een Roland Emmerich-achtige versie van Abraham Lincoln: Abolitionist, ik kwam om de Vampire Hunter te zien. Laat Spielberg de serieuze kanten behandelen in zijn aankomende Lincoln film, in deze film hoorde het niet thuis. Wellicht was het makkelijker geweest om een andere persoon dan Abe Lincoln te nemen als bijlzwaaiende held die vampieren aan mootjes hakt. Het heeft voor mij geen enkele meerwaarde dat het hier de zestiende president van de VS betreft. Het is trouwens erg verwonderlijk dat een Kazakh als Timur Bekmambetov meer In slow motion wapperende Amerikaanse vlaggen in beeld brengt dan The Patriot of Spiderman.

 

 Een misbaksel dat ik niemand die van films houd aanraad, maar die bij een jonger publiek of minder veeleisende actieliefhebbers misschien nog wel een plekje kan vinden. Gelukkig eindigt de film met het moment dat Abraham Lincoln naar het theather gaat. Wie de geschiedenis kent, weet dat we daardoor eigenlijk verzekerd zijn van het feit dat er geen sequel kan komen. Krijg ik toch nog een warm gevoel. 4/10